TIJDENS DE KUNSTLIJN 2006 TOONDE IK IN MIJN ATELIER

Tijdens de kunstlijn 2006 toon ik in mijn atelier, tijdelijk galerie De Palmkas, het werk van de twee Haarlemse kunstenaars Lara de Moor (1969) en Jacobien de Rooij (1947). De galerie ontleent zijn naam aan de 6 meter hoge palmboom in het atelier. Het lijkt welhaast een eerbetoon aan deze 33- jarige boom dat ik nu twee beeldend kunstenaars heb gekozen die zich op onnavolgbare wijze in hun werken, hier rond het motief boom, bekommeren om het raadsel van de zichtbaarheid.

Lara de Moor woont sinds kort in Haarlem. Studeerde aan de G.Rietveld Academie en de Rijks Akademie (1994-1995). Haar werk was hier eerder te zien in de tentoonstelling ‘Het Oog van de vrouw'(Vishal 2003) en heeft inmiddels grote landelijke bekendheid gekregen. Tijdens de laatste ArtAmsterdam sierde haar werk de cover van het wekelijkse magazin FDPersoonlijk van Het Financieele Dagblad ter illustratie van het hoofdartikel over ‘Het nieuwe verlangen'.

Het Parool publiceerde op 3 mei een interview met Lara door Kees Keijer.
Schilderen is voor haar het wezenlijke van het persoonlijke bespiegelen. Zij schrijft zelf: “Schilderen is het maken van een opening naar een andere ruimte, het vergroot de fysieke realiteit die je tot je beschikking hebt. Het is ook denken, ik zie mijn werken als een soort overpeinzingen.
Als ik het gevoel heb dat een situatie een zekere waarachtigheid in zich draagt, dan probeer ik de essentie daarvan te destilleren en weer te geven.
Waarom ik het onverklaarbare koester in mijn werk, is omdat ik zelf niet uit ben op doorgronden en verklaren. Ik kijk het liefst nog met een blik die wordt geabsorbeerd door het beeld alleen; ik heb eigenlijk geen verdere verklaringen nodig”.

De grootformaat pastels van Jacobien de Rooij zijn sinds haar solo in Het Utrechtse Centraal Museum in 1990 (‘Recommencer chaque jour, een tekening, een panorama') en de tekeningen tentoonstelling ‘Op ware grootte' in het Stedelijk Museum Amsterdam in 1991, op vrijwel elke belangrijke (tekeningen-) tentoonstelling in Nederland te zien geweest. In de Volkskrant van 14 oktober jl is haar jongste solotentoonstelling in W139 te Amsterdam gerecenseerd.
Het bijzondere van haar werk is dat zij al tekenend in de natuur kruipt. Alex de Vries schrijft: ” Haar tekeningen zijn geen observaties - hoewel er veel onderzoekende waarneming aan ten grondslag ligt - maar inversies: ze draait het kijken om. Ze tekent vanuit haar onderwerp. Zij is de waarneming.
De natuurlijke omgeving waarin zij zich bevindt, heeft ze volkomen betrokken op zichzelf. Jacobien de Rooij neemt de gedaante aan van de tekening die ze wil maken. Zij is de tekening. Zij biedt geen weergave, maar inzage.”